PIP 8 - 2002

Een deel van kinderen met faalangst heeft sociale faalangst. Zij mogen, kunnen of willen niet deelnemen aan sociale interacties met andere kinderen. Naast het feit dat zij slecht aansluiting vinden bij andere kinderen in de klas, presteren zij ook slechter op school. Wat kun je als ouder doen als je merkt dat je kind sociaal achterblijft? En wat kan de leraar op school doen?

Hannie Gnodde werkt sinds twintig jaar op CSG ‘Het Streek’ in Wageningen. Ze werkt fulltime, waarvan ze achttien uur les geeft in Verzorging, Beeldende Vorming en Zorg en Welzijn Breed op het vmbo. Daarnaast is ze mentor en vertrouwenspersoon en heeft ze taakuren voor projecten, Integraal Personeelsbeleid en Doorgaande leerlijnen vmbo naar mbo. De klassen waarover ze in haar dagboek schrijft zitten in de onderbouw vmbo, in de basisvorming. De leerlingen zijn in de leeftijd van twaalf tot vijftien jaar.

Kinderen trekken op het schoolplein onzichtbare lijnen. Dit noemen zij de ‘beukbak’. Wanneer andere leerlingen in de buurt van de beukbak komen, worden zij weggebeukt. Kinderen worden vastgepakt, waarna andere leerlingen met een aanloop de schouder van de vastgehouden leerling rammen. Pesten op school is een bijna niet weg te denken fenomeen. Het lijkt bij het opgroeien te horen. De effecten van pesten kunnen kinderen echter de rest van hun leven blijven achtervolgen. Desondanks is er op veel scholen geen structureel beleid op dit gebied. Bob van der Meer onderzoekt het fenomeen en bespreekt de moeilijkheden van ouders en leerkrachten.

We nemen aan dat de mens geboren wordt met de specifieke mogelijkheid taal te leren. Volwassenen spreken zowel tegen een baby als tegen een hond. Maar de baby gaat op een bepaald moment praten, de hond niet. Hoe kan dat? Imiteren de baby’s hun opvoeders? In dat geval speelt het taalaanbod een cruciale rol. Of leert elk kind op eigen kracht de taal?