De verweesde school. Kennis, geloof en onderwijs in een democratische samenleving.

Omschrijving

Boekbespreking:

Het gevaar van de kritische intellectueel is dat hij als cynicus eindigt. Voor de oudere intellectueel komt daar een gevaar bij: gebrek aan vertrouwen in de nieuwe generatie.
Het boek van Imelman en De Mönnink vertoont nogal wat symptomen van wat ik graag ‘het oude-mannen-gevaar’ noem, het gevaar te menen dat het met de wereld bergafwaarts gaat.
Al in Voorwoord en Inleiding wordt de lezer overstelpt met gepercipieerde ellende: ‘…de samenleving maakt, bij monde van haar politici, haar pedagogische verantwoordelijkheid voor het onderwijs al lang niet meer waar. De school is verweesd geraakt’ (Vandaar De verweesde school.)
Verder gaat het over de ‘verschrikkelijke kinderen van de nieuwe tijd’, ‘het digitale proletariaat’, het heersende ‘narcistisch subjectivisme’, over hoe iedereen voorbijgaat aan de vraag hoe ‘het goede leven en de vrije markt samen kunnen gaan’, enzovoort. Naar mijn mening was het boek sterker geweest zonder dergelijke uithalen.

De onderwijsboodschap van het boek is belangrijk en staat in deel 1: honderd bladzijden door de pedagoog Jan-Dirk Imelman. Ik vat zijn boodschap kort samen en moet daarbij vanwege de ruimte afzien van een weergave van zijn erudiete wijsgerig-pedagogische onderbouwingen.