Doorgaan voor normaal

Doorgaan voor normaal

Productgroep Ouderschapskennis 2004-3
3,90
Gratis voor abonnees.

Omschrijving

Het streven naar integratie van verstandelijk gehandicapten leidt op het niveau van politiek en beleid tot strijd over de grenzen van burgerschap en de verhouding van rechten en plichten. In het leven van ouders van kinderen met een lichte verstandelijke handicap neemt diezelfde strijd de vorm aan van alledaagse, praktische, emotionele en existentiële dilemma's. Terwijl naar een zo normaal mogelijk leven heftig wordt verlangd, vormen zowel de beperkingen van het kind als de beperkingen van bestaande integratiepraktijken een obstakel op de weg naar ‘normalisering. In dit artikel staat de vraag centraal in hoeverre de bestaande integratiepraktijken de daadwerkelijke inclusie in de weg staan van kinderen die anders zijn en blijven.

Trefwoorden: licht verstandelijk gehandicapte kinderen, integratie, inclusie
Jet Isarin werkt bij de Afdeling Huisartsgeneeskunde van het AMC aan door NWO gefinancierd ethisch-empirisch onderzoek naar de ervaringen van mensen die betaalde arbeid combineren met langdurige en intensieve mantelzorg voor een kind, partner of ouder. Eind 2004 start zij met een project over integratie en normalisering waaraan jongeren met een beperking als medeonderzoeker deelnemen.
Adres: Academisch Medisch Centrum, Afdeling Huisartsgeneeskunde, Kamer J2-114, Postbus 22660, 1100 DD Amsterdam Telefoon: 020-5667166 /E-mail: pi.sari@wxs.nl


Inleiding

Sinds enige jaren worden verstandelijk gehandicapten beschouwd als burgers die recht hebben op deelname aan de samenleving en zonodig op steun daarbij. Het burgerschapsparadigma veronderstelt inclusie, dat wil zeggen een vanzelfsprekend erbij horen waarvoor de voorwaarden door reguliere maatschappelijke voorzieningen worden gecreëerd. In de praktijk gaat het burgerschapsideaal vooralsnog samen met halfslachtige en half geslaagde pogingen tot integratie. Hoewel het begrip integratie verwijst naar een actief opnemen in het geheel, verwijzen integratiepraktijken veelal naar een actief opgaan in het geheel: het zijn de buitenstaanders die zich moeten aanpassen aan een context die hen van oudsher buitensluit.
Dat integratie niet alleen een recht is, maar ook een opdracht ondervinden ouders van kinderen met een IQ tussen de 50 en de 85 en met problemen op het gebied van sociale redzaamheid.