Een ouderbegeleidingstraject op basis van Transactionele Analyse

Omschrijving

Onderstaande casus beschrijft een ouderbegeleidingstraject dat gebaseerd is op de Transactionele AnalysefTA). De opzet is om de lezer te laten ervaren dat veel interventies en begeleiding mogelijk zijn op sociaal niveau (observeerbaar gedrag), terwijl tegelijkertijd het gezin ook op psychologisch niveau (interne beleving) positief wordt beïnvloed. De casus is gefocust op een centraal thema: het geven van aandacht volgens het TA-concept Strook2.

Het woord ouderschap komt in de tekst niet voor, maar ouderschap is steeds aan de orde. Vader en moeder worden consequent als ouder benaderd en aangesproken.
Overwegingen uit de TA zijn cursief gedrukt; TA-concepten worden in voetnoten kort beschreven. Wanneer een TA concept wordt gebruikt, is het met een hoofdletter geschreven om onderscheid te maken tussen de reguliere betekenis van dat woord en het concept.

Drs. Anne-Marie Linnenkamp is docente opvoedkunde, (opvoedings)therapeut, trainer en supervisor
Adres: Godelindeweg 70, 1412 HE Naarden, tel. 035-6940689 E-mail: jaslin@tiscali.nl


Aanmelding

De Moeder van Naomie belt en vraagt of ik ook met kinderen werk. Naomie heeft en geeft problemen, en Moeder heeft gehoord dat ik ook met kinderen overweg kan. Ik leg uit dat mijn methode verschilt van wat gebruikelijk is: ik werk veelal met de ouders en slechts een enkele keer met de kinderen zelf. Moeder zegt plots: ‘Ik heb alles voor mijn dochter over; als er een thera-pieplaats is voor mij en mijn man dan hoor ik het wel. Ik neem tenminste aan dat u een wachtlijst heeft.’
Het woordje ‘alles’ lijkt me overdreven, en meteen aannemen dat ik een wachtlijst heb en dat ze in therapie gaan ervaar ik als ‘overrulend’. Het is of moeder me uitnodigt in haar gedragspatroon. Wanneer ik dit nu laat passeren, zal ik eerst denken ‘wat een toegewijde moeder en ouders’, en als later blijkt dat ze echte problemen heeft, wellicht kritischer: ‘Nou zeg, waarom lukt het je dan niet?’ Van haar kant kan moeder over mij gaan denken: ‘Ze begrijpt mijn situatie niet’ en uiteindelijk: ‘Zie je wel, niemand kan me helpen, ik moet het zelf doen. ’ Dan zouden we beiden ophangen met een onbegrepen, onaangenaam gevoel