En de ouders zelf dan?

En de ouders zelf dan?

Gratis

Omschrijving

Eerst ouderschap, dan opvoederschap!

Onze samenleving vraagt veel van ouders en verwacht dat zij in staat zijn het perfecte kind op te voeden. Hoe dit perfecte kind eruit ziet wordt ingevuld door deskundigen, wetenschappers, media en beleidsmakers. Opvoeden moet daarbij vooral leuk zijn en als er iets mis gaat met het kind wijst de samenleving bijna automatisch naar de ouders. Zij worden verantwoordelijk gehouden voor het gedrag en de prestaties van hun kinderen en moeten daartoe aan allerlei eisen voldoen. In boeken, tijdschriften, kranten en op websites kunnen ouders lezen wat goed voor hen is. Zo moeten zij bijvoorbeeld helder communiceren met kinderen, kritisch naar zichzelf kijken, de eigenaardigheden en taken van ieder kind ontdekken, zicht verwerven op de verschillen tussen jongens en meisjes en hier ook naar kunnen handelen (een greep uit het artikel Modern ouderschap van Lauk Woltring en Christel de Lange, PIP, februari 2011). Ook moeten ouders volgens onder anderen minister Plasterk (Volkskrant, 18 januari 2013) hun kinderen weer leren wat wel en wat niet mag. Evert de Vos, hoofdredacteur van J/M, vindt het vervolgens “enorme onzin” dat een wetenschapper als Plasterk suggereert dat ouders niet meer kunnen opvoeden (Volkskrant, 18 januari 2013). Het gaat volgens hem goed met de opvoeding die ouders geven en (dus) met hun kinderen. En als kinderen problemen hebben, zo stelt Evert de Vos, dan “hebben ze gewoon te weinig liefde gekregen.”