Het werk van Selma Fraiberg (1980)

Omschrijving

Ruim baan voor Abby

Mevrouw Harris consulteerde ons in de achtste maand van haar eerste, geplande zwangerschap, omdat ze merkte dat ze overspoeld werd door hevige angst en onverwachte negatieve gevoelens over de zwangerschap. Ze was bang dat deze gevoelens haar vermogen om goed voor de baby te zorgen zouden aantasten. Haar echtgenoot, zo vertelde ze, begreep niet waarom ze zich voortdurend zorgen maakte. Hij had er alle vertrouwen in dat hij en zijn vrouw goede ouders zouden zijn, maar wat hij ook zei, niets kon haar geruststellen.
In de loop van ons onderzoek werd duidelijk dat de zwangerschap bij mevrouw Harris veel verontrustende herinneringen aan het verleden opriep en dat, zoals zij vreesde, het gevaar bestond dat de baby betrokken zou raken in oude conflicten.


De diagnostische fase

Het echtpaar Harris was begin dertig. Allebei zagen ze er aantrekkelijk uit, hij met een jongensachtige charme, zij met een sereen, waardig voorkomen waaruit haar hevige angst niet bleek. Ze waren zes jaar getrouwd, hadden allebei een academische studie afgerond en waren werkzaam in hun beroep.
Mevrouw Harris beschreef zichzelf en haar man als ‘gedreven mensen’ die het moeilijk vonden zich te ontspannen. Ze hadden het
druk met velerlei activiteiten en wilden hun betrokkenheid daarbij niet verminderen. Dit conflict was het duidelijkst te merken in de houding van mevrouw Harris tegenover moederschap en werken buitenshuis. Ze zei dat dit voor haar allebei belangrijk was, maar vreesde dat het moederschap niet te combineren viel met een carrière. Ze voelde zich verscheurd tussen het gevoel dat ze als moeder de baby te kort zou doen als ze bleef werken, en dat ze, als ze niet werkte, zichzelf de voldoening van een carrière zou onthouden.