Hoofdstuk 3: Over woede en de houdbaarheid van het stoommachinemodel van emoties

Omschrijving

‘Ik heb nu eenmaal een kort lontje’, zegt de jongeman die voor de rechter zijn doodschop moet verantwoorden. Het gemak waarmee hij een rechtvaardiging voor zijn gedrag denkt te kunnen vinden, omdat hij geen weerstand kon bieden aan de woede die in hem was ontstoken toen het slachtoffer die verkeerde opmerking had gemaakt, lijkt betrekkelijk nieuw. Natuurlijk was er ook drank in het spel geweest en misschien zelfs een pilletje, maar er klonk een zekere trots door in de manier waarop hij lucht gegeven had aan zijn emoties. We zijn het zinloos geweld gaan noemen, ‘zinloos’ omdat wij het als buitenstaanders niet kunnen volgen.