Kijken naar opvoeding

Kijken naar opvoeding

Jo Hermanns | 9789066653434
7,90
Abonneeprijs: € 3,16

Omschrijving

Slappelingen
Deugt de jeugd nog wel? De media laten ons regelmatig weten dat de jeugd van tegenwoordig allang niet meer die van vroeger is, en dat onze kinderen slordiger zijn met hun gezondheid, egoïstischer zijn, meer zinloos geweld dan ooit uitoefenen en steeds meer psychische stoornissen vertonen. Ouders zijn van deze verwording de hoofdschuldigen. Boeken met titels als ‘Monsters van kinderen, draken van ouders’ (Schötlendreier, 1995) en ‘En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden’ (Feddema & Wagenaar, 1998) kregen in de media aandacht als waren het potentiële Nobelprijswinnaars. Nu zijn zorgen over ‘de jeugd van tegenwoordig’ een fenomeen van alle tijden. Sinds de mensheid geschreven teksten produceert, wordt er al geklaagd over de normloosheid, de luiheid en het egoïsme van de jeugd. En steeds wordt de schuld daarvoor neergelegd bij ouders en andere opvoeders, die niet streng genoeg zijn, niet genoeg tijd besteden aan hun nageslacht, ze juist te veel verwennen, of, erger nog, zelf niet deugen.
Een bijzondere variant van deze eeuwenoude klaagzang (beschreven door Van Heerikhuizen, 2001) was in het begin van de vorige eeuw te vinden in de geschriften van de Amsterdamse hoogleraar politieke aardrijkskunde, Sebald Rudolf Steinmetz, een in die tijd internationaal vermaarde geleerde. Hij voorspelde binnen enkele generaties een ‘geweldige katastrophe’ omdat in de ‘moderne’ tijd iedereen maar kinderen kan krijgen en ‘in het ergste geval de gemeenschap de kinderen van den slappeling opvoedt en ze onderhoudt, totdat ze weer in de gelegenheid zijn hun jammerlijk en schandelijk type voort te planten’. Voor zover ik kan beoordelen heeft deze catastrofe niet plaatsgevonden.