Klinisch verantwoord leentjebuur spelen

Omschrijving

Klinisch verantwoord leentjebuur spelen: Recensie van een voorstel voor efficiënt gebruik van de 500 evident-werkzame behandelprotocollen voor jeugdigen

Bruce F. Chorpita, Kimberley D. Becker en Eric L. Daleiden (2007). Understanding the common elements of evidence-based practice: misconceptions and clinical examples.
Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 46,5: 647-652.
Stel dat u niet gebonden bent aan vanuit uw instelling opgelegde protocollen, en ook niet aan de nu eenmaal beperkte selectie van de overbezette eigen-praktijker — hoe wordt u dan wijs uit 500 ‘evidence based’ protocollen voor een kind dat behandeling behoeft? Kiest u het eerste het beste? Het oude en vertrouwde? Of het allernieuwste? Het artikel dat hier wordt gerecenseerd, biedt — met alle respect voor evidentie en experimenteel onderzoek — mogelijkheden om te ontsnappen aan de keurslijfgevoelens én aan de schijnzekerheid die aan de term ‘protocol’ kleeft.
Eerst bespreken de auteurs het fenomeen dat veel protocollen een groot aantal identieke behandelprocedures bevatten — maar dat er nog altijd meer problemen zijn dan protocollen, ofwel er zijn te veel protocollen voor te weinig stoornissen. Zij proberen die bezwaren te ondervangen door een inventarislijst te maken van de basiselementen van alle bestaande protocollen voor jeugdigen. Zij ontkennen niet dat dit tot nieuwe problemen kan leiden, en zeker tot misverstanden over hun aanpak, en op allebei gaan ze dan ook in.