Op zoek naar de goede ouder bij geweld thuis. Nawoord bij de studiedag

Omschrijving

Samenvatting en inleiding door de themaredacteur
Wat is het geheim van de ongewone werkwijze van Peter Adriaenssens met gezinnen die zijn aangemeld wegens geweld? Waarom al dat heen-en-weer met zijn stoel van het ene gezinslid naar het andere? En ook nog collega's erbij halen, en die van stoel laten wisselen met de gezinsleden - en dan weer terug? Zit er systeem in zijn chaos?

Dat vroeg menigeen zich af die Peter Adriaenssens op 2 oktober 2007 eerst een gezinsgesprek en daarna een teamoverleg zag spelen tijdens de 3e Lekkerkerker Lecture - 'Angst in de Jeugdzorg' (Zie O&O 11,3: 260-284 en het voorgaande artikel in dit nummer). Hieronder reflecteert Peter Adriaenssens zelf op de studiedag. Hij stelde nadien ook zichzelf weer eens de vraag: waarom doe ik het zoals ik het doe? Is het allemaal nodig en is het functioneel? Wat is de 'rationale' achter een werkwijze waarbij het akelige woord 'kindermishandeling' midden op tafel wordt gelegd terwijl je daarover in gesprek probeert te geraken met ontkennende ouders en gezinnen?