Pedagoog aan de hand van het kind

Omschrijving

Wie na het eerste jaar aan de universiteit algemene pedagogiek ging studeren, kreeg van het andere werk van Langeveld ook met de pedagogisch- psychologische en kind-antropologische publicaties te maken. Dat het voor pedagogen zaak was zich te verplaatsen en te verdiepen in de leefwereld van het kind, volgde direct uit de Btp. Het hart daarvan vormt de systematische, in mijn ogen nog altijd voorbeeldige, uitleg van het antinomische karakter van de opvoeding – een klassiek geesteswetenschappelijk idee. Langeveld belicht de balans die in de relatie tussen opvoeder en kind bewaard moet blijven wil van heuse opvoeding sprake zijn: er moet zowel aan de hulpeloosheid als aan het ‘zelf iemand willen zijn’ van het kind worden tegemoetgekomen. Gebeurt dit niet, slaat de balans in de ene of de andere richting door, dan ontstaat verwaarlozing (het kind te veel aan zichzelf overgelaten) of overbescherming (het kind in zijn hulpeloosheid bevestigd en klein gehouden). Opvoeding is het, in elke handelingsssituatie opnieuw, goed treffen van die balans, in de typerende gerichtheid op de bevordering van zelfverantwoordelijke zelfbepaling, het aan opvoeding inherente doel.