Werk met ouders — al honderd jaar 'a very touchy topic’

Omschrijving

De gesprekken die Sigmund Freud een eeuw geleden voerde met de vader van kleine Hans — niet met zijn moeder — vormden de eerste geboekstaafde kinderanalyse, zeggen analytici. Het was de eerste ouderbegeleiding, zeggen ouderbegeleiders. Volgens Kerry en Jack Novick, beide psychoanalytici, luidden die gesprekken echter vooral een lange stilte in op het gebied van methodisch werk met ouders. In de inleiding bij hun kleine handboek Working with parents makes therapy work1 schetsen zij de geschiedenis van ouderbegeleiding en analyseren zij de mechanismen achter die lange stilte.
Zij doen dit vanuit de gezichtshoek van psychoanalytische kinderpsychotherapeuten, en zijn niet bekend met parallelle ontwikkelingen, zoals de Child Guidance Movement die rond 1920 de bakermat werd van de ouderbegeleiding in de USA en in Nederland. Ook niet met de ideeën van Mary Richmond, die in 1917 met haar boek Social Diagnosis richtlijnen uitstippelde voor hulpverlening aan probleemgezinnen2.
Voor maatschappelijk werkers ziet de geschiedenis van ouderbegeleiding er dus anders uit, maar de mechanismen die Novick en Novick signaleren en de theoretische achtergronden die ze beschrijven zijn overal te bespeuren waar met ouders gewerkt wordt — van pleegzorg en kinderbescherming tot in de meest geavanceerde kinderpsychiatrische behandelinstituten toe. Daarom hieronder een samenvatting van de historische inleiding bij het boek: Parent work — introduction and history3.