PIP 24 - 2005

Om contact te maken met een kind dat het moeilijk heeft, kunnen boeken en verhalen ingezet worden als therapeutisch medium. Dit heet bibliotherapie. Door te lezen over gedachten en gevoelens van de boekkarakters, kan het kind tot de ontdekking komen dat bepaalde gevoelens niet raar of vreemd zijn, zoals het altijd dacht. Waardoor het kind daarna vaak wel opeens over die gevoelens kan en wil praten. 

De meeste mensen zullen Kars Veling kennen als de lijsttrekker van de ChristenUnie drie jaar geleden en van zijn korte lidmaatschap van de Tweede Kamer. Daarvoor was hij meer dan tien jaar lid van de Eerste Kamer. Sinds eind jaren zestig is Veling werkzaam in het onderwijs en de laatste jaren trekt hij de aandacht als voorzitter van de centrale directie van het Johan de Witt-college in Den Haag.
Bas Levering sprak met hem over het vmbo en de vmbo-leerlingen en het tot de verbeelding sprekende Talentencentrum dat hij samen met de universiteit Leiden opzet en uitvoert.

Brede scholen schieten als paddenstoelen uit de grond, in de Randstad, maar ook daarbuiten. Je vindt ze overal, van Ameland tot Kessel. Maar vraag je aan een ouder of een leerkracht wat een brede school nu precies is, dan staan de meesten met de mond vol tanden. Iets met samenwerking misschien? Maar daar blijft het bij. De brede school is een fenomeen, maar wat is het eigenlijk?

Kinderen leren niet alleen op school, ze leven er ook! Dit impliceert dat de school tot taak heeft kinderen niet alleen (cognitieve) leervaardigheden, maar ook (sociaal-emotionele) leefvaardigheden aan te reiken. Hoe kunnen leerkrachten deze taak op een zo effectief mogelijke manier uitvoeren? Wat zijn daarbij basale vaardigheden voor de leerkracht zelf? Op deze vraag geven Carolien Gravesteijn en René Diekstra in dit artikel antwoord. 

Voor veel ontwikkelingen geldt dat er in de afgelopen vijftig jaar meer veranderd is dan in de vijf eeuwen die daaraan voorafgaan, voor het kinderspel lijkt dat eens te meer het geval. Als het om het buitenspelen gaat zijn die veranderingen vandaag de dag nog gewoon waarneembaar als je op het platteland begint en langzaam de grote stad intrekt.

Als reactie op het artikel van Mineke van Essen en Janka Stoker, in PIP van februari 2005 ‘Het gevaar van het verschil’, houden Lauk Woltring en Louis Tavecchio een pleidooi voor een ontwikkelingsgerichte benadering bij sekseverschillen in ontwikkeling en opvoeding van kinderen. De auteurs vinden het wél noodzakelijk dat er meer mannelijke crècheleiders komen. Maar ze bestrijden dat hun mening gepaard gaat met stereotypering.

Mineke van Essen en Janka Stoker, twee hoogleraren, moeder endochter, waarschuwen in Het gevaar van het verschil (PIP 23, januari2005) voor het gevaar van het benadrukken van verschillen tussenmannen en vrouwen. Hun argument is dat het benadrukken vanverschillen de emancipatie van de vrouw schaadt. Het verbazingwekkendeis dat ze daarbij mijn werk op dit gebied in een vreemdecontext plaatsen. Mijn werk benadrukt niet de verschillen tussenmannen en vrouwen.