Christelijk fundamentalistische opvoeding in een liberale democratie

Omschrijving

Jerry Falwell opent zijn boek The fundamentalist phenomenon met de volgende twee zinnen: ‘Fundamentalism is the religious phenomenon of the twentieth century. The media,the political system, and the grass roots of America have recognized that it is here and it is here to stay’ (1981, p.1). Dit zijn nogal stevige uitspraken, die overigens niet ongebruikelijk zijn in teksten van fundamentalisten. Falwell lijkt echter wel gelijk te hebben. Alhoewel de secularisatie toeneemt, lijkt het met orthodoxe en fundamentalistische groeperingen goed te gaan. Na jaren van (een hang naar) vrijheid, zoeken mensen naar duidelijke antwoorden in hun speurtocht naar de zin van het leven. (1) Aangezien ik geen socioloog of psycholoog ben, zal ik niet ingaan op verklaringen voor deze trend of de beweeg redenen van mensen om zich aan te sluiten bij religieuze groeperingen. De groei van geloofsgemeenschappen is echter niet alleen toe te schrijven aan nieuwe leden, deze hangt ook samen met het feit dat kinderen in de religieuze gemeenschap blijven waarin zij zijn opgegroeid.
Christelijk fundamentalistische opvoeding vormt het onderwerp van dit artikel. Ik richt mij op christelijk fundamentalisme, omdat ik met het christendom het meest bekend ben. Ook waar in de tekst alleen het woord fundamentalisme staat is het christelijk fundamentalisme bedoeld, alhoewel de meeste kenmerken van christelijk fundamentalisme en christelijk fundamentalistische opvoeding ook van toepassing zijn op fundamentalisme in andere religies.