De leerkracht als conservatief-revolutionair

De leerkracht als conservatief-revolutionair

Productgroep Opvoeding: een (on)persoonlijke aangelegenheid?
3,90
Abonneeprijs: € 1,56

Omschrijving

Er is in Vlaanderen de voorbije jaren al heel wat commotie geweest rond de positie van de leerkracht in de samenleving. Zo is er onder meer onderzoek verricht naar de maatschappelijke waardering van de leerkracht - onderzoek waarover elders in het boek reeds gerapporteerd is geworden – en is er bijvoorbeeld nogal wat aandacht uitgegaan naar de zogenaamde beroepsprofielen en typefuncties van de leerkracht, waarvan voorlopig enkel die voor het secundair onderwijs reeds geconcretiseerd zijn. Het gaat daarbij om typefuncties als de leerkracht als opvoeder, de leerkracht als organisator en – als
het gaat om de verantwoordelijkheid van de leerkracht tegenover de samenleving – de leerkracht als cultuurparticipant. In deze bijdrage wil ik het graag hebben over de leerkracht als intellectueel. De idee van de leerkracht als intellectueel kan hoofdzakelijk gesitueerd worden binnen de kritisch-pedagogische theorievorming en kadert binnen het streven naar een verzet tegen een vergaande technologisering van het onderwijs. De school zou te pragmatisch-positivistisch georiënteerd zijn, waardoor zij verworden is tot een school van het ogenblik: een school met willekeurige inhouden, waarin het weten zich schikt naar de korte termijn eisen van de samenleving (Gleick, 1996). Binnen dit verzet wordt dan door sommige theoretici een belangrijke rol toegekend aan de leerkracht. Het is vooral de Critical Pedagogy, een Noord-Amerikaanse kritisch-pedagogische traditie, en meer specifiek Henry Giroux en Peter McLaren die de leerkracht als intellectueel op de onderzoeksagenda hebben geplaatst.