Demoralisering van het vaderschap?

Omschrijving

De wetenschappelijke belangstelling voor de maatschappelijke betekenis en het functioneren van het gezin is in de eerste helft van deze eeuw beperkt geweest in vergelijking met de tweede helft. Na de Tweede Wereldoorlog is het gezinsonderzoek aanvankelijk gericht op structuurkenmerken en externe relaties. In de jaren zeventig komen ook de interne gezinsrelaties in het onderzoeksvizier, waarbij de aandacht vooral uitgaat naar de band tussen moeder en kind. Wanneer in de jaren tachtig een roep om morele herbewapening van het gezin hoorbaar wordt, komt ook de vader als relevant gezinslid in het vizier van sociale wetenschappers. Vaders en vaderschap is sinds de jaren tachtig een serieus onderwerp geworden van gezinsonderzoek. Wie vanuit historisch perspectief een blik werpt op de traditionele vaderrollen, constateert dat deze roldefinities in veel opzichten niet meer passend zijn voor de huidige tijd. Op zijn minst kan gezegd worden dat de maatschappelijke beeldvorming over vaders en vaderschap minder eenduidig is geworden dan voorheen het geval was. Met name in de tweede helft van deze eeuw voltrekken zich maatschappelijke ontwikkelingen, met onder meer processen van mobilisering, democratisering, secularisering en multiculturalisering, die aan de basis staan van een differentiëring in opvattingen over vaders en vaderschap. De beeldvorming
over de vader staat maatschappelijk ter discussie, wat ook in de media en het onderzoek tot uitdrukking komt.