Gebrek aan nuance leidt tot polarisatie

Omschrijving

Mevrouw Weterings heeft naam en faam verworven als ‘de moeder van de Nederlandse pleeg-zorg’. Haar visie, zoals weergegeven in haar pedagogisch model en in de notitie ‘Pedagogische Criteria Jeugdbescherming’ (1999), heeft tot op de dag van vandaag grote invloed op het denken en de besluitvorming binnen onze jeugdbescherming, en in menige rechtszaal werd de terugkeer van een pleegkind naar de biologische ouder(s) verhinderd door een succesvolle verwijzing naar de uitleg die Weterings geeft van het hechtingsconcept. Ik deel overigens haar opvatting dat het de huidige (gezins)voogdij-instellingen ontbreekt aan een consistente visie op de perspectiefbepaling van het kind in een pleeggezin, en dat dit al te vaak leidt tot een onverantwoord lang uitstellen van het antwoord op de perspectiefvraag. Ook wordt de besluitvorming over de positie van de ouder bij een langdurige pleeggezinplaatsing sterker dan voorheen bepaald door de persoonlijke voorkeur van een gezinsvoogd of voogd. Voorkeur wordt willekeur wanneer ouders in het kader van een OTS- of voogdijmaatregel te maken krijgen met vijf of meer achtereenvolgende (gezins)voogdijwerkers.