H2. Het geweten

Omschrijving

We weten nu wat onder het begrip ‘toerekeningsvatbaarheid’ verstaanwor  dt. Om de vraag of een gebrekkige gewetensfunctie een verminderde toerekeningsvatbaarheid impliceert te kunnen beantwoorden, moeten we ook weten wat een gebrekkige gewetensfunctie precies inhoudt. De vraag is dan of een gebrekkige gewetensfunctie beschouwd kan worden als een cognitief of conatief onvermogen of een combinatie van beide. Ik zal hier een analyse geven van de begrippen ‘geweten’ en ‘gebrekkig functionerend geweten’. Waar verwijzen deze begrippen in de contexten van het alledaagse taalgebruik, de filosofie en de (ontwikelings)psychologie naar? Met name zal ik me richten op de term ‘gewetenloosheid’ en de toestand van zogenaamde ‘morele onverschilligheid’ of ‘psychopathie’. Ten aanzien van de wijze waarop de begrippen ‘geweten’ en ‘gebrekkig functionerend geweten’ gebruikt worden, zal ik de vraag beantwoorden of deze begrippen binnen verschillende contexten wel naar dezelfde zaken verwijzen. De betekenisinhouden van het begrip ‘gebrekkig functionerend geweten’ zullen gerelateerd worden aan de vraag naar de toerekeningsvatbaarheid. Geven de begripsanalyses aanleiding tot de gedachte dat een gebrekkig functionerend geweten de actor aantast in zijn status van toerekenbare actor? Is een gebrekkig functionerend geweten in termen van een cognitief of conatief onvermogen (of beide) te beschrijven? Of heeft een gebrekkig functionerend geweten niets van doen met de vraag naar de toerekeningsvatbaarheid?