H5. Richtlijnen behandeling: deactiverende gehechtheidsstrategie

Omschrijving

De OG Heldringstichting stelt op basis van individuele diagnostiek en indicatiestelling een hulpverleningsplan op, dat gebaseerd is op één van de behandelprotocollen die zijn ontwikkeld voor de voornaamste problemen die voorkomen bij de doelgroep. Indien op basis van de diagnostiek de gehechtheidsproblematiek primair wordt geacht, en de gehechtheidsstrategie deactiverend is, kan het hulpverleningsplan van een jongere concreet worden ingevuld aan de hand van de richtlijnen in dit hoofdstuk. De richtlijnen sluiten aan bij de systematiek die de OG Heldringstichting hanteert voor het opstellen van gestandaardiseerde behandelprotocollen.
De richtlijnen voor de behandeling van deactiverende gehechtheidsstrategieën (dit hoofdstuk) en van hyperactiverende gehechtheidsstrategieën (hoofdstuk 6) zijn gebaseerd op het model voor behandelprotocollen zoals dat op de OG Heldringstichting is ontwikkeld. De richtlijnen kunnen gebruikt worden voor het uitwerken van complete behandelprotocollen. Als uitgangspunten zijn genomen: de theoretische basis van het onderzoek, zoals beschreven in hoofdstuk 1, de resultaten van het onderzoek zoals beschreven in hoofdstuk 2, de algemene aanbevelingen ten aanzien van de behandeling in hoofdstuk 3, en de richtlijnen voor diagnostiek in hoofdstuk 4. De uitwerking in termen van opvoeding en behandeling wordt in hoofdstuk 5 en hoofdstuk 6 verbijzonderd voor de twee typen van onveilige gehechtheidsstrategieën. Doordat de aanbevelingen uitgaan van dezelfde onderliggende principes, vertonen de twee hoofdstukken een zekere mate van overlap. De gekozen opzet van twee aparte hoofdstukken voor de behandeling van de twee typen gehechtheidsstrategieën sluit echter aan bij de praktijk van het stellen van een indicatie en het uitwerken van een specifieke aanpak.