H9. Vrije toegang tot herstellende praktijken

Omschrijving

Wanneer we het publieke debat over veiligheid van de laatste jaren beschouwen is daarin veel aandacht voor de afbraak van sociale structuren en de opkomst van calculerende burgers. Het is dan ook verwonderlijk dat er niet meer aandacht is voor herstellende praktijken die de aantasting van de veiligheid een halt kunnen toeroepen. Nederland loopt internationaal gezien niet voorop waar het herstelrecht betreft. Het Comité van Ministers van de Raad van Europa heeft in 1999 al een aanbeveling gegeven betreffende bemiddeling in strafzaken. In 2001 heeft de Europese Unie een kaderbesluit afgegeven inzake de status van het slachtoffer in de strafprocedure, waarin ook bemiddeling een plaats heeft gekregen. In 2000 heeft de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties een set van beginselen aangenomen betreffende het gebruik van restorative justice programma’s in strafzaken (Wolthuis, 2002). Van deze ook voor Nederland geldende besluiten is in de dagelijkse praktijk nog niet veel invloed uitgegaan. De resultaten van Eigen Kracht Conferenties en herstelbijeenkomsten Echt Recht in Nederland laten zien dat burgers tot zeer veel in staat zijn als ze de gelegenheid krijgen zelf vorm te geven aan hun verantwoordelijkheid voor het oplossen van problemen. Dat geldt zowel wat betreft oplossingen voor problemen binnen de eigen familie, als voor problemen die ontstaan zijn door conflicten en confrontaties met andere (familie)systemen. Deze bijdrage gaat over het werken met herstelbijeenkomsten Echt Recht. De in de huidige praktijk zichtbare positieve resultaten van op herstel gerichte bijeenkomsten staan in contrast met het beperkte aantal van die bijeenkomsten. Er zijn slechts 120 herstelbijeenkomsten in drie jaar tijd belegd. Gegeven de positieve resultaten zouden we verwachten dat het model sneller invoering vindt.