Hoezeer moet je de slechtheid begrijpen om een goed mens te kunnen zijn?

Omschrijving

Over de relatie tussen onwetendheid en onschuld
Jaarlijks memoreren rooms-katholieken dat koning Herodes, gehoord hebbende dat er een jodenkind geboren was dat hem naar de kroon zou kunnen steken, zijn leger uitzond om alle eerstgeborenen in Bethlehem van het leven te beroven. Talloze onschuldige kinderen werden vervolgens vermoord. Zo geldt tot op de dag van vandaag de 28e december als de dag van de onnozele kinderen. Op welke manier onwetendheid en onschuld in het woord onnozel met elkaar verbonden zijn is niet gemakkelijk te zeggen. Zeker is dat het tot op de dag van vandaag als algemeen aanvaarde waarheid geldt dat onwetendheid onschuld impliceert.
‘Niet weten’ betekent in het geval van kinderen vaak ‘nog niet weten’ en het is om die reden verstandig om kinderen vooralsnog van allerlei verplichtingen te ontslaan en hen op voorhand van allerlei vormen van schuld vrij te pleiten. In het geval van volwassenen ligt dat echter heel anders, al doen zij op gezette tijden pogingen om gebruik te maken van het privilege dat kinderlijke onwetendheid biedt. Volwassenen proberen meer dan eens, zoals men dat noemt, de onschuld te spelen, al is de kans groot dat ze daarbij als slechte acteurs door de mand vallen. We spreken dan in zo’n geval van vermoorde onschuld, omdat meestal duidelijk is dat de geveinsde onwetendheid volkomen ongeloofwaardig is, waardoor het beroep op onschuld eigenlijk alleen maar merkwaardig onbeholpen aandoet. De betreffende volwassene heeft zijn onschuld reeds lang geleden verloren, de misplaatste dramatiek roept het beeld op dat dat verlies met geweld gepaard zou zijn gegaan.