Twee moedige mannen en voortreffelijke vertellers. Mbo-docent en theatermaker Mahfoud Mokkadem en vo-leraar van het jaar 2024 Arash Mortezavy tonen allebei moed in hun pedagogische relatie met studenten en leerlingen. Mahfoud treedt zelfs op met een theaterstuk getiteld Moed. Taco Visser en Bob Horjus gaan met de twee docenten in gesprek over hun pedagogische moed in het middelbaar (beroeps)onderwijs. Waarin zit die moed precies?
Laten we beginnen met jouw theaterstuk Mahfoud, waar gaat dat in essentie over?
Mahfoud (op de foto rechts): Moed is een solovoorstelling waarin ik de toeschouwers meeneem naar mijn klas, mijn jeugd, mijn ontwikkeling als leerling. Naast het verleden gaat het over het heden en de toekomst. Dat betreft vooral het systeem waar wij docenten ons in bevinden. Het symbool dat ik daarvoor gebruik, is het verlaagde systeemplafond. Daaronder dienen wij onze lessen te geven, maar persoonlijk wil ik onze studenten door het systeemplafond heen op hun dromen wijzen. Deze visie botst met docent ‘Anja’ die heel erg van het curriculum is. Ik baseer haar rol op mijn ervaring tijdens een workshop feedback. Dat vind ik al helemaal niks, om eerlijk te zijn. Je kunt het of je kunt het niet, feedback geven. Ik hoef geen workshop om te leren hoe ik mensen feedback moet geven, of hoe ik mensen moet begeleiden, of wat dan ook. Dat is een kwestie van intermenselijk contact. Net zoals wanneer ik mijn broertje of zoontje corrigeer of begeleid. Precies die band voel ik met mij n studenten. Die is meer op liefde gebaseerd, op intuïtie. Die workshopleider vroeg aan de deelnemers: ‘Wie van jullie laat het proces wel eens los?’ Ik stak mijn hand op en vroeg: ‘Welk proces?’ Toen kwamen de collega’s met voorbeelden, van wie een collega totaal niet begreep dat ik het proces of de lesstof los kon laten. Zij wilde mij na afloop spreken, waarbij ze mijn docentschap in twijfel trok. Ik was volgens haar niet bekwaam genoeg. Misschien was ik een goede theatermaker, maar geen docent.
Letterlijk zei ze: ‘Wij bereiden onze studenten voor op hun examens.’ Ik gaf haar terug dat ik dat er helemaal niet toe vind doen. Ik bereid mijn studenten voor op het leven.