Ouders willen het beste voor hun kinderen; ze willen goede ouders zijn. En pedagogen willen hen hierin bijstaan. Maar wat is het beste en wat is goed ouderschap? En wat beoog je met de opvoeding? Het zijn vragen van alle tijden, en in ons digitale tijdperk misschien wel relevanter dan ooit. Heeft ChatGPT dan iets te bieden, of zorgt het alleen voor schijnzekerheid?
Wanneer ouders bezorgd zijn over de ontwikkeling van hun kinderen, zoeken ze hun heil regelmatig op internet of bij een pedagogisch professional. Ze willen ontdekken wat zij kunnen doen om iets bij hun kind te bewerkstelligen. Hoe zorg je dat je kind geen drugs wil gebruiken? Hoe zorg je dat je kind sociaal geëngageerd leert zijn? Hoe zorg je dat je kind vrienden maakt op de middelbare school? Online vinden zij adviezen om die doelen te bereiken en ook in gesprek met professionals wordt veelal geredeneerd vanuit het idee dat je als ouder ‘A’ kunt doen om ‘B’ te bereiken.
Als docenten aan een hogeschoolopleiding pedagogiek hebben wij de indruk dat er een beeld over goed ouderschap en opvoeding bestaat dat uitgaat van een tamelijk lineaire, op causaliteit gebaseerde wijze van denken. We herkennen dit ook in wetenschappelijk onderzoek waarop pedagogisch professionals zich beroepen. Deze onderzoeksresultaten zijn via internet wijdverspreid en voeden daarmee het idee van causaliteit in de opvoeding. Via internet hebben we niet alleen toegang tot een bijna oneindige hoeveelheid kennis, sinds 2022 hebben we ook een tool tot onze beschikking die al deze kennis en informatie kan comprimeren tot een hapklaar A4’tje: ChatGPT.
ChatGPT is getraind op vrijwel alle online vindbare content en genereert teksten (‘output’) op basis van een vraag (‘prompt’). ChatGPT ‘voorspelt’ op basis van de prompt wat de meest aannemelijke tekst is. Anders gezegd, de gegenereerde tekst zal aansluiten bij de kennis die online voorhanden is en is daarmee dus een weergave van de mainstream of dominante opvattingen over ouderschap en opvoeden.